แอปพลิเคชั่นและการพัฒนาใหม่
โดยผ่านการวิจัยและวิเคราะห์การพัฒนาและประยุกต์ใช้เครื่องมือเพชรแสดงให้เห็นว่าการประยุกต์ใช้เครื่องมือเคลือบเพชรมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาเครื่องมือเพชร
การใช้งานและความก้าวหน้าของเครื่องมือเคลือบเพชร การเคลือบเพชรคือการเคลือบชั้นของโลหะที่มีความสัมพันธ์กัน (Ti, Cr, W, Mo ฯลฯ) บนพื้นผิวของเพชร การเคลือบโลหะที่มีความสัมพันธ์กันเหล่านี้สามารถสร้างพันธะเคมีที่แข็งแกร่งกับเพชรได้ เมื่อรวมกันแล้วการเคลือบโลหะสามารถประสานกับโครงโลหะได้ ดังนั้น ผลรวมของชั้นการชุบคือการสร้าง "พันธะเคมี/โลหะ" กับเพชรและเมทริกซ์ เทคโนโลยีการชุบเริ่มต้นครั้งแรกในปี 1970 และได้รับการยอมรับและพัฒนาอีกครั้งในปี 1990 ข้อได้เปรียบของมันคือชั้นเคลือบจะสร้างพันธะเคมีกับเพชร และสร้างพันธะประสานกับเมทริกซ์ที่อยู่รอบๆ เพื่อปรับปรุงแรงยึดเกาะระหว่างเครื่องมือเพชรเมทริกซ์และเพชร ใช้เพชรเคลือบไทเทเนียม ภายใต้ความเข้มข้นของเพชร 23% ทำใบเลื่อย Y 400 ในโคบอลต์เมทริกซ์ และเลื่อยหินแกรนิต เมื่อเทียบกับใบเลื่อยเพชรที่ไม่เคลือบ ภายใต้สภาวะอายุการใช้งานเดียวกัน ประสิทธิภาพการเลื่อยจะเพิ่มขึ้น 50% เพชรถูกชุบด้วยโลหะชนิดต่างๆ จากนั้นการวิเคราะห์การเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์แสดงให้เห็นว่าคาร์ไบด์ต่างๆ เกิดขึ้นบนพื้นผิวของเพชร ส่งผลให้เกิดพันธะเคมีใหม่ เช่น TiC, Cr3C2, Cr7C3, WC, W2C, MoC, Mo2C, ฯลฯ แรงยึดเกาะของเพชรได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น และอนุภาคของเพชรและโลหะเมทริกซ์จะสร้าง "พันธะเคมี/โลหะ" ซึ่งจะเพิ่มความแข็งแรงพันธะระหว่างเพชรกับเมทริกซ์ และสามารถต้านทานการเกิดออกซิเดชันและการเกิดกราฟไนซ์ของเพชรได้ ปรับปรุง อายุการใช้งานของเครื่องมือเพชรประสิทธิภาพของเครื่องมือเพชร
